MENU |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
szczegółowe wymagania z chemii na ocenę dopuszczającą
klasa pierwsza
Substancje chemiczne.
Uczeń:
- rozróżnia substancje proste i złożone
- podaje definicję zjawiska fizycznego i przemiany chemicznej
- wymienia zjawiska fizyczne i reakcje chemiczne znane z życia codziennego
- wymienia nazwy stanów skupienia i podaje przykłady substancji
- odczytuje ze wzoru sumarycznego liczby atomów, wchodzących w skład cząsteczki
- zna treść prawa stałości składu i zachowania masy
- zapisuje wzory sumaryczne typowych tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli
- na podstawie wzoru podaje nazwy typowych tlenków, wodorotlenków, kwasów i soli
- na podstawie wzoru sumarycznego odróżnia od siebie tlenki, wodorotlenki, kwasy i sole
Reakcje chemiczne.
Uczeń:
-
wymienia czynniki wpływające na szybkość reakcji;
-
zna podstawowe typy reakcji (syntezy, analizy i wymiany);
-
odczytuje równanie reakcji stosują pojęcia: atom, cząsteczka;
-
zna pojęcie reakcja: endo- i egzoenergetyczna.
|
Uczeń:
-
wymienia rodzaje promieniowania, jakie wysyłają pierwiastki promieniotwórcze;
-
określa jak zbudowany jest atom wg modelu Rutherforda (planetarnego);
-
wymienia cząstki elementarne materii i określa ich ładunek;
-
definiuje pojęcie izotopu, powłoki elektronowej, elektronów walencyjnych;
-
na podstawie zapisu AE określa skład jądra atomowego oraz liczbę elektronów;
-
przedstawia rozmieszczenie elektronów na powłokach K, L, M. (Z = 1 - 18).
|
Układ okresowy pierwiastków. Wiązania chemiczne.
Uczeń:
-
podaje treść prawa okresowości
-
zna pojęcie liczby atomowej pierwiastka
-
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki należące do poszczególnych grup i okresów
-
podaje nazwy grup
-
umie określić położenie pierwiastka w układzie okresowym (podać numer grupy i okresu)
-
zna regułę oktetu i dubletu
-
definiuje pojęcie elektroujemności
-
definiuje pojęcia wiązania: kowalencyjnego, spolaryzowanego, jonowego
-
wyjaśnia pojęcia: atom , jon, anion, kation
-
określa charakter wiązania w cząsteczce na podstawie skali elektroujemności
Paulinga (np. KBr, HCl, NaCl, H2 )
Właściwości związków nieorganicznych
Uczeń:
- rozpoznaje wśród związków nieorganicznych: tlenki, wodorki, wodorotlenki, kwasy i sole
- dzieli wyżej wymienione związki na: tlenki metali i niemetali, kwasy tlenowe i beztlenowe
- wymienia najczęściej spotykane w najbliższym otoczeniu związki nieorganiczne, podając ich praktyczne zastosowanie np. chlorek sodu, wapno, dwutlenek węgla.
- zna właściwości fizyczne wodorotlenków - KOH, NaOH, Ca(OH)2 i kwasów - siarkowego (VI), solnego i anotowego(V) (stan skupienia, rozpuszczalność w wodzie, higroskopijność,
- właściwości żrące...)
- zna po jednej metodzie otrzymywania tlenku, wodorotlenku i kwasu
- zna trzy metody otrzymywania soli
- pisze wzory strukturalne, sumaryczne i podaje nazwy tlenków, wodorków niemetali, wodorotlenków, kwasów i soli kwasów beztlenowych
Roztwory.
Uczeń:
-
definiuje pojęcia: roztwór właściwy, rozpuszczalnik, substancja rozpuszczona, roztwór nasycony, stężenie procentowe, stężenie molowe
-
rozróżnia rozpuszczalnik od substancji rozpuszczonej
-
oblicza stężenie procentowe i molowe na podstawie odpowiednich wzorów
klasa druga i trzecia
Reakcje w roztworach wodnych.
Uczeń:
- definiuje pojęcie elektrolitu
- podaje przykłady elektrolitów i nieelektrolitów
- definiuje kwasy, zasady i sole w ujęciu teorii Arrheniusa
- pisze równania dysocjacji: kwasów, zasad, soli
- odczytuje równania dysocjacji: kwasów, zasad i soli
- stosując znaki =,>,< określa relacje występujące pomiędzy stężeniem jonów H+ i OH- w roztworze: obojętnym, kwaśnym i zasadowym
- podaje jak zabarwia się papierek uniwersalny i fenoloftaleina w wodzie, wodnym roztworze chlorowodoru, w wodnym roztworze wodorotlenku sodu
- pisze w formie cząsteczkowej i jonowej równania reakcji zachodzących w roztworach wodnych między podanymi substancjami (tabela rozpuszczalności do dyspozycji)
Reakcje utlenienia - redukcji
Uczeń:
- zna zasady obliczania stopni utlenienia
- obliczy stopnie utlenienia pierwiastków w związkach,
- spośród podanych przykładów równań reakcji wskazuje reakcje redoks
- określa rodzaj procesu jaki zachodzi przy zmianie stopnia utlenienia danego pierwiastka
- określa, która substancja pełni rolę utleniacza, a która reduktora w podanym równaniu reakcji
Węglowodory
Uczeń:
- zna podział węglowodorów, wzory ogólne węglowodorów alifatycznych oraz zasady nazewnictwa węglowodorów z jednym podstawnikiem
- definiuje pojęcia izomerii i szeregu homologicznego;
- wymienia nazwy pierwszych dziesięciu węglowodorów szeregu metanu;
- zapisuje równania reakcji całkowitego spalania: metanu, etenu, acetylenu, benzenu;
- rysuje wzory strukturalne (prostych) związków na podstawie ich nazw np.: 3-chloropentan,
- zna wzory i nazwy grup alkilowych pochodzących od metanu, etanu, propanu;
- identyfikuje typy reakcji (podstawiania, przyłączania, eliminacji, polimeryzacji) na podstawie podanych równań reakcji;
- dostrzega zagrożenia jakie dla środowiska stwarza rozwój motoryzacji.
|
Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów
(alkohole, aldehydy, kw. karboksylowe, mydła, estry, tłuszcze, aminy)
Uczeń:
- zna wzory i nazwy grup funkcyjnych: alkoholi, aldehydów, kwasów karboksylowych, estrów i amin;
- pisze wzory półstrukturalne pierwszych czterech przedstawicieli danego szeregu homologicznego w/w pochodnych i podaje ich nazwy systematyczne;
- omawia właściwości fizyczne: etanolu, gliceryny, aldehydu mrówkowego, kwasu octowego, dowolnego mydła, tłuszczu;
- uzupełnia równania i nazywa otrzymane produkty:
CH3OH + HBr --> CH3OH + Na --->
CH3OH + HCOOH --H+--> CH3OH + CuO --->
HCHO + Ag2O ---> CH3COOH + Na --->
CH3COOH + CuO ---> CH3COOH + Ca(OH)2 --->
C17H35COOH + NaOH ---> CH3NH2 + HCl --->
|
-
podaje przykłady zastosowania: etanolu, gliceryny, kwasu octowego, aldehydu mrówkowego, estrów, tłuszczów, mydeł
-
dostrzega szkodliwy wpływ alkoholu metylowego i etylowego na organizm człowieka;
-
wyjaśnia znaczenie tłuszczów w diecie człowieka - wysoka kaloryczność , konieczność spożywania tłuszczów nienasyconych.
|
Dwufunkcyjne pochodne węglowodorów i związki wielkocząsteczkowe
Uczeń:
-
podaje wzory strukturalne: glicyny i glukozy (forma łańcuchowa);
-
na podstawie wzoru glicyny i glukozy wskazuje i nazywa grupy funkcyjne występujące w tych związkach;
-
pisze równania reakcji glicyny z kwasem solnym i zasadą sodową
-
opisuje właściwości fizyczne glicyny, glukozy, skrobi i celulozy;
-
wie jaki typ roztworu tworzą białka;
-
zna pojęcia: zol, żel, koagulacja, peptyzacja i denaturacja;
-
zna zastosowanie glukozy, skrobi i celulozy w życiu codziennym;
-
dostrzega potrzebę spożywania pokarmów bogatych w białko i konsekwencje zdrowotne nadmiernego spożywania węglowodanów.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|