MENU |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
szczegółowe wymagania na ocenę dobrą
klasa pierwsza
Substancje chemiczne.
Uczeń:
-
zna symbole ok. 30 pierwiastków;
-
rozwiązuje zadania z zastosowaniem prawa stałości składu i zachowania masy (stosuje oba prawa w jednym zadaniu);
-
zna sposoby rozdzielania mieszanin jednorodnych;
-
podaje różnice między mieszaniną związkiem chemicznym;
-
opisuje objawy towarzyszące rekcjom chemicznym;
-
tworzy wzory soli (wszystkich poznanych kwasów) i rysuje ich wzory strukturalne.
Reakcje chemiczne.
-
Oblicza ilość atomów lub cząsteczek w podanej ilości substancji;
-
stosuje objętość molową , liczbę Avogadra w zadaniach;
-
zapisuje równania reakcji, analogiczne do poznanych na lekcji (analizy, syntezy, wymiany);
-
układa równania reakcji na podstawie treści zadania i oblicza ilość moli (masę, objętość) produktu reakcji otrzymanego z danej ilości substratu i odwrotnie - obliczenia stechiometryczne.
Budowa atomu.
Uczeń:
-
podaje przykłady pozytywnych i negatywnych skutków działania izotopów promieniotwórczych;
-
oblicza zawartość procentową izotopów pierwiastka na podstawie znajomości mas atomowych;
-
przedstawia konfigurację elektronową zapisie podpowłokowym (s, p) dla Z = 1 - 20;
-
przedstawia rozmieszczenie elektronów na powłokach dla atomów Z = 1 - 40.
Układ okresowy pierwiastków. Wiązania chemiczne.
Uczeń:
-
zapisuje konfigurację elektronową jonów, wskazuje, do których gazów szlachetnych się upodobniły ( zapis powłokowy);
-
określa liczbę powłok elektronowych w jonach i skład ich jąder;
-
wyjaśnia przyczynę tworzenia się wiązań chemicznych;
-
potrafi zilustrować budowę cząsteczek: O2, N2, K2O, MgCl2 za pomocą wzorów kropkowych
i kreskowych;
-
rysuje wzory elektronowe (kropkowe i kreskowe) atomów pierwiastków grup 1 i 2
z atomami pierwiastków grup 16 i 17 oraz atomów wodoru z atomami pierwiastków
z grup l6 i 17;
-
wyjaśnia pojęcie dipola;
-
wskazuje zmienność właściwości litowców i fluorowców;
-
na podstawie układu okresowego pisze wzory wodorków pierwiastków III okresu;
-
określa wartościowość pierwiastków grup głównych w związkach z wodorem.
Roztwory.
Uczeń:
-
rozróżnia roztwór właściwy od koloidu i zawiesiny;
-
proponuje jak należy sporządzić roztwór o danym Cp ;
-
interpretuje krzywe rozpuszczalności;
-
rozwiązuje zadania z uwzględnieniem gęstości (substancji, rozpuszczalnika, roztworu);
-
oblicza ilość moli substancji rozpuszczonej mając Cp i mr ;
-
oblicza masę rozpuszczalnika mają Cp i mr .
klasa druga i trzecia
Reakcje w roztworach wodnych.
Uczeń:
-
pisze równania stopniowej dysocjacji kwasów wieloprotonowych;
-
wyjaśnia rolę wody w procesie dysocjacji;
-
oblicza stopień dysocjacji mając stężenie jonów w roztworze o podanym stężeniu molowym
elektrolitu;
-
oblicza stężenie molowe jonów w roztworze o danym stężeniu elektrolitu i stopniu dysocjacji;
oblicza stężenia kationów wodorowych i anionów wodorotlenkowych mocnych elektrolitów o podanym stężeniu molowym elektrolitu ( a = 100% );
-
zna zależność pomiędzy stężeniem jonów wodorowych a wartością pH roztworu i odwrotnie;
oblicza masę wytrąconego osadu w reakcji strąceniowej;
-
zna pojęcie hydrolizy kationowej i anionowej;
-
podaje przykłady reakcji jonowych (między jonami, między jonami i atomami oraz między jonami i cząsteczkami) i pisze ich równania.
Reakcje utlenienia - redukcji
Uczeń:
-
bilansuje równania redoks (w formie cząsteczkowej) o wyższym stopniu trudności np.
-
Z n + HN03 ---> Zn(N03)2 + NH4N03 + H2O
-
zalicza daną reakcję do reakcji dysproporcjonowania i uzupełnia współczynniki metodą bilansu elektronowego;
-
z podanych przykładów wskazuje atomy lub jony mogące pełnić rolę utleniacza lub reduktora.
Właściwości związków nieorganicznych
Uczeń:
-
zna podział wodorotlenków na zasadowe i amfoteryczne;
-
pisze równania reakcji uzasadniające charakter chemiczny wodorotlenków;
-
pisze równania reakcji uzasadniające amfoteryczny charakter tlenków;
-
zna dwie metody otrzymywania zasad;
-
pisze równania reakcji wytrącania wodorotlenków nierozpuszczalnych w wodzie;
-
zapisuje równania reakcji przedstawione uproszczonymi schematami
-
wykonuje proste obliczenia stechiometryczne;
-
zna pięć metod otrzymywania soli.
Jednofunkcyjne pochodne węglowodorów
(alkohole, aldehydy, kw. karboksylowe, mydła, estry, tłuszcze, aminy)
Uczeń:
-
rozróżnia izomery i homologi spośród podanych związków;
-
zapisuje równanie reakcji polimeryzacji etenu, propenu, chlorku winylu;
-
wyjaśnia budowę cząsteczki benzenu;
-
zna trzy metody otrzymywania etenu;
-
oblicza ilość tlenu i powietrza w reakcjach spalania węglowodorów;
-
charakteryzuje właściwości chemiczne alkanów, alkenów, alkinów i benzenu - zapisuje odpowiednie równania reakcji;
-
rozróżnia (identyfikuje) węglowodory ze względu na ich zachowanie się wobec Br2(aq );
-
ustala wzór sumaryczny węglowodoru na podstawie składu procentowego i gęstości;
-
oblicza objętość wodoru (war. norm. ) niezbędną do uwodornienia węglowodorów nienasyconych;
-
ustala ilość możliwych izomerów dla związków o podanych wzorach sumarycznych;
-
pisze równania reakcji przedstawione podanym schematem.
-
pisze równania reakcji otrzymywania przedstawiciela każdej z wyżej wymienionych pochodnych;
-
porównuje właściwości alkoholi jedno- i wielowodorotlenowych;
-
ustala wzór alkoholu, wiedząc jaka jest masa użytego alkoholu w reakcji z sodem i objętość wydzielonego wodoru w warunkach normalnych;
-
zna metodę przemysłowego otrzymywania mydeł;
-
pisze równania reakcji utwardzania i zmydlania tłuszczów.
Dwufunkcyjne pochodne węglowodorów i związki wielkocząsteczkowe
Uczeń:
-
rozumie przyczyny amfoterycznego charakteru aminokwasów;
-
wykazuje charakter amfoteryczny glicyny i alaniny, pisząc odpowiednie równania reakcji;
-
pisze równanie hydrolizy podanego tripeptydu;
-
pisze równanie reakcji glukozy z Cu(OH)2 na zimno i na gorąco;
-
zaproponuje sposób identyfikacji skrobi i białka;
-
wymienia czynniki powodujące procesy wysalania i denaturacji biała z roztworu.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|